"Teorie spiskowe" - oczkami swinek

[Kajsa]

:pig: :pig: :pig:

"Zeszły się przy korycie dwie różowe świnki Wypasione nad podziw – od ryjków po szynki. Zachrumkały radośnie na widok obierek I poczęły ucztować wśród zachwytów szczerych…

Wtem nadeszła ta trzecia – coś jakby markotna, Zerkając nie w koryto, lecz na kraty w oknach… Dwie pierwsze zakwiczały: „Chodźże na śniadanie,

Starczy jadła dla wszystkich! I jeszcze zostanie…” Smutna na to: „Nie głodnam… Rozmawiałam z Burkiem. _On zna zwyczaje ludzi…” – Tu łzy poszły ciurkiem – _ „Karmią nas tu i poją (tak jest ponoć wszędzie). Potem zabiją… Zjedzą… Taki koniec będzie!”

Zapadła cisza w chlewie (brzęcząca jak muchy).

Przerwał ją świński rechot – od ucha do ucha! Świnie (te przy korycie) nie czuły cykorii:

„Zamknij ryj! Dość już twoich SPISKOWYCH TEORII!

Gadasz jak wuj odyniec – zakała rodziny, Co przypisywał ludziom niegodziwe czyny… Za karę w mróz czy upał po lasach dziś hasa… Żryj i pozwól żreć innym! To dewiza nasza…”

Tu w sen zapadły błogi (w barłogach jak w łóżkach), By sadełko zawiązać się mogło na brzuszkach. Ta trzecia – chociaż głodna – walczyła z kratami: „Schudnę troszkę… Przelezę pomiędzy prętami…”

Gdy nad ranem wkroczyli z siekierami ludzie Burek – ten nadwrażliwiec – schował się w swej budzie… Dwie świnki do wędzarni za chwilę powieźli. Po trzeciej garść szczeciny na kratach znaleźli…

Tu zakrzyknąć wypada puentę (niczym „bingo!”):

Byt kształtuje świadomość!* Lecz nie wszystkim świnkom…"

Autor :Lech Makowiecki